Kurora e Lavdisë
Kur dyshoj tek njerëzit, ndiej dhimbje.
Kur i gjykoj njerëzit, është e papërballueshme.
Kur i urrej njerëzit, ekzistenca ime nuk ka vlerë.
Mirëpo, nëse besoj, mashtrohem. Nëse dua, tradhtohem.
Vuaj dhe brengosem sonte, me kokën mes duarve; A e kam gabim?
Po, gabim e kam.
Edhe nëse të mashtrojnë, vazhdo të besosh,
Edhe nëse të tradhtojnë, vazhdo të falësh.
Duaji plotësisht, edhe ata që të urrejnë.
Fshiji lotët dhe mirëpriti me buzëqeshje
Ata që nuk dinë gjë tjetër veçse të mashtrojnë,
Edhe ata që tradhtojnë pa ndier keqardhje.
Oh, Perëndi, sa dhemb të duash.
Shikoji duart e mia.
Vëre dorën mbi gjoksin tim.
Zemra po më shpërthen. Çfarë agonie.
Por, kur i desha ata që mu vunë kundër,
unë solla fitore.
Nëse edhe ti ke bërë të njëjtën gjë,
Unë do të të jap Kurorën e Lavdisë.
Na ndiqni: